ทุกครั้งที่รัก มักจะเจอความเสียใจ
ไม่รู้ทำไมต้องเจ็บแบบเดิมอยู่ซ้ำๆ
ทุกครั้งที่รัก มักจะโดนทำร้ายใจ
ทำดีแค่ไหนก็จบแบบเดิมเสมอ
ต้องร้องไห้ฟูมฟาย
ต้องช้ำอยู่อย่างนี้
ไม่รู้ทำไม ต้องผิดหวัง เรื่อยไป
เจ็บวนและเสียใจอยู่ทุกที ที่ฉันมี ใครผ่านมา
รักใคร ก็มีแต่รอยคราบน้ำตา
ต้องทนปวดร้าวทรมานอยู่อย่างนี้
ทุกครั้งที่เห็น ใครต่อใครเดินข้างกัน
ฉันได้แค่มองและเดินจากไปอย่างเหงาๆ
ทุกครั้งที่เห็น ใครต่อใครบอกรักกัน
ฉันได้แต่เพ้อทำไมไม่มีอย่างเขา
ต้องร้องไห้ฟูมฟาย
ต้องช้ำอยู่อย่างนี้
ไม่รู้ทำไม ต้องผิดหวัง เรื่อยไป
เจ็บวนและเสียใจอยู่ทุกที ที่ฉันมี ใครผ่านมา
รักใคร ก็มีแต่รอยคราบน้ำตา
ต้องทนปวดร้าวทรมานอยู่อย่างนี้
และฉันก็คงต้องร้องไห้ฟูมฟาย
ต้องช้ำอยู่อย่างนี้
ไม่รู้ทำไม ต้องผิดหวัง เรื่อยไป
เจ็บวนและเสียใจอยู่ทุกที ที่ฉันมี ใครผ่านมา
รักใคร ก็มีแต่รอยคราบน้ำตา
ต้องทนปวดร้าวทรมานอยู่อย่างนี้
ไม่รู้ทำไม ต้องผิดหวัง เรื่อยไป
เจ็บวนและเสียใจอยู่ทุกที ที่ฉันมี ใครผ่านมา
รักใคร ก็มีแต่รอยคราบน้ำตา
ต้องทนปวดร้าวทรมานอยู่อย่างนี้
เจ็บวนอยู่อย่างนี้
รักใคร ก็มีแต่รอยคราบน้ำตา
ต้องทนปวดร้าวทรมานอยู่อย่างนี้